กายาอัสดง {จบ}

โอ้ออเจ้าเอย ใยเฉยเมยข้า

หากเจ้านั้นน้า หันมาเพียงนิด

กายาเจ้าคง ยังทรงผ้าซิ่น


อวดโฉมยุพิน มิดับสิ้นไป


สองมือถือมีด กรีดลงกายา


สิ้นเสียงร้องเจ้า กายเจ้าแน่นิ่ง

ตัวข้ามองดู น้ำสีแดงฉาน

ไหนรินออกมา จากกายาเจ้า


น้ำตาไหลอาบ ชะตาลิขิต


ให้ข้ายุพิน ต้องกระทำการ


สองมือปล่อยมีด นั่งลงคุกเข่า


กอดกายาเจ้า ไร้ซึ่งวิญญาณ


ข้าจักอยู่สาน รักนิจนิรันคร์


                          

                   ฯ ๖ บท ๒ บาท ฯ 

อันนี้อยู่ดีๆก็อยากแต่งรี๊ดๆสามารถเข้ามาอ่านกันได้นะ เลิฟๆ